Αναζήτηση ερευνών

The complainant sought access to detailed information on two of the European Border and Coast Guard Agency’s (Frontex) joint operations that it carried out in Greece and in Spain. In particular, the complainant asked for the number of Greek and Spanish co-financed assets and for a detailed breakdown per month and per profile of the assets and officers deployed.

Frontex refused to provide the requested detailed information arguing that it was sensitive operational information and that its disclosure could jeopardise Frontex’s future operational activities.

The complainant considered that this was a generic justification that Frontex often uses to refuse access to information and to documents. She further argued that the Commission had already disclosed some of the information requested.

The Ombudsman asked Frontex to set out, in line with the EU legislation on access to documents, why it considered that it could not disclose the requested data. The Ombudsman inquiry team also met with representatives of Frontex to receive more detailed explanations on how disclosure of the requested information could hamper Frontex’s ongoing and future operations.

Frontex argued that such a detailed breakdown of the assets and human resources deployed would allow criminal networks to draw a comprehensive picture on the strengths and/or weaknesses of Frontex’s deployments. As operational areas change only marginally, this type of information would enable such criminal networks to draw conclusions on Frontex’s operational focus in current and future operations.

The Ombudsman found that Frontex’s explanations were reasonable and supported by EU case-law. She thus closed the inquiry finding no maladministration.

Αυτή η έρευνα ιδίας πρωτοβουλίας αξιολόγησε τον τρόπο με τον οποίο ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex) συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα και τη διαφάνεια βάσει του κανονισμού 2019/1896 («ο κανονισμός Frontex»), ο οποίος επέκτεινε την εντολή του Frontex.

Η έρευνα εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο ο Frontex διασφαλίζει τη διαφάνεια των «επιχειρησιακών σχεδίων» του, τα οποία καθορίζουν τις παραμέτρους των δραστηριοτήτων του, και τον τρόπο με τον οποίο αποφασίζει να αναστείλει, να τερματίσει ή να μην ξεκινήσει μια δραστηριότητα λόγω ανησυχιών για τα θεμελιώδη δικαιώματα. Η έρευνα αξιολόγησε επίσης την παρακολούθηση της τήρησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων στις αναγκαστικές επιστροφές και την καθοδήγηση του Frontex για τη διαδικασία ελέγχου ατόμων χωρίς έγγραφα που διέρχονται ή επιχειρούν να διέλθουν παράτυπα τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.

Με βάση την έρευνα, η Διαμεσολαβήτρια διατύπωσε μια σειρά προτάσεων προς τον Frontex, με σκοπό τη βελτίωση της λογοδοσίας του. Η Διαμεσολαβήτρια ενθαρρύνει τον Frontex να είναι προορατικά διαφανής σε σχέση με τα επιχειρησιακά σχέδια και την ανάλυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην οποία βασίζονται οι αποφάσεις του Εκτελεστικού Διευθυντή του για την έναρξη, την αναστολή ή την παύση δραστηριοτήτων. Προτείνει στον Frontex να εκδίδει συγκεκριμένες οδηγίες προς τις «ομάδες ελέγχου» που διενεργούν συνεντεύξεις προσφύγων. Η Διαμεσολαβήτρια ενθαρρύνει επίσης τον Frontex να βελτιώσει την παρακολούθηση των αναγκαστικών επιστροφών στις οποίες οι συνοδοί των επαναπατριζόμενων είναι προσωπικό του Frontex και να εγγυηθεί την καλύτερη αναφορά των δραστηριοτήτων παρακολούθησης.