Νικηφόρος Διαμαντούρος

Ο Νικηφόρος Διαμαντούρος γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1942 στην Αθήνα. Από το 2003 μέχρι τον Οκτώβριο του 2013 διετέλεσε Διαμεσολαβητής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής). Από το 1998 έως το 2003 ήταν ο πρώτος Συνήγορος του Πολίτη στην Ελλάδα. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1995 έως το 1998 διετέλεσε Διευθυντής και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ). Από το 2012 είναι επισκέπτης καθηγητής στο Κολλέγιο της Ευρώπης (Μπρυζ). Τον Μάιο του 2014 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στα Πανεπιστήμια Indiana, απ' όπου και έλαβε το πτυχίο του (1963) και Columbia, από το οποίο απέκτησε τους ακόλουθους τίτλους: Master of Arts (1965), Master of Philosophy (1969) και διδακτορικό (1972). Πριν ενταχθεί στο διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό του Πανεπιστημίου Αθηνών (1988), υπήρξε μέλος του διδακτικού προσωπικού στο State University of New York και ερευνητής στο Columbia University (1973-78). Από το 1980 έως το 1983 διετέλεσε διευθυντής του Γραφείου Ανάπτυξης του Κολλεγίου Αθηνών στην Ελλάδα. Από το 1983 έως το 1988 ήταν Διευθυντής Ερευνητικών Προγραμμάτων για τη Δυτική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή στο Συμβούλιο Ερευνών για τις Κοινωνικές Επιστήμες (Social Science Research Council) στη Νέα Υόρκη. Από το 1988 έως το 1991, ήταν διευθυντής στο Ελληνικό Ινστιτούτο Διεθνών και Στρατηγικών Μελετών στην Αθήνα, μια ομάδα προβληματισμού για τη χάραξη δημόσιας πολιτικής που χρηματοδοτήθηκε από τα Ιδρύματα Ford και MacArthur. Το 1997 υπήρξε επισκέπτης καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κέντρο Juan March για Ανώτατες Σπουδές στις Κοινωνικές Επιστήμες, στη Μαδρίτη. Το 2011 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ της Νομικής (honoris causa) από το Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδος.

Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης (1992-98) και της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών των Ηνωμένων Πολιτειών (1985-88). Το 1999 και το 2000 διορίσθηκε μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Εθνικού Συμβουλίου Διοικητικής Μεταρρύθμισης αντιστοίχως. Μεταξύ 1988 και 1996, διετέλεσε συμπρόεδρος (co-chair) της υποεπιτροπής για τη Νότια Ευρώπη στο Συμβούλιο Ερευνών για τις Κοινωνικές Επιστήμες στη Νέα Υόρκη, οι δραστηριότητες της οποίας χρηματοδοτούνταν από το Ίδρυμα Volkswagen. Επίσης, υπήρξε συνδιευθυντής της εκδοτικής σειράς «The New Southern Europe» η οποία εκδίδεται από τους εκδοτικούς οίκους του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του Πανεπιστημίου Johns Hopkins και Palgrave. Έχει διατελέσει υπότροφος του Ιδρύματος Φουλμπράιτ και του Εθνικού Ιδρύματος Ανθρωπιστικών Μελετών (ΗΠΑ).

Το εκτενές συγγραφικό του έργο αφορά κυρίως στην πολιτική και την ιστορία της Νότιας, Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, και πιο συγκεκριμένα στον εκδημοκρατισμό, τη διαδικασία συγκρότησης εθνών-κρατών, τη σχέση πολιτισμού και πολιτικής, καθώς και τον θεσμό του Διαμεσολαβητή και τις αρχές της χρηστής διοικητικής πρακτικής. Συλλογικοί τόμοι: The Politics of Democratic Consolidation: Southern Europe in Comparative Perspective, 1995· Parties, Politics and Democracy in the New Southern Europe, 2001· The European Ombudsman: Origins, Establishment, Evolution, 2005 Democracy and the State in the New Southern Europe, 2006· Spatial Conceptions of the Nation: Modernizing Geographies in Greece and Turkey, 2010. Μονογραφίες: Οι απαρχές της συγκρότησης σύγχρονου κράτους στην Ελλάδα 1821-1828, 2002 και Πολιτισμικός δυϊσμός και πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, 2000.

Διακρίσεις: Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος Αριστείας του Φοίνικος, 2004· Χρυσός Σταυρός της Αξίας, Πολωνία, 2010· Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής, Γαλλία, 2014.

Γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ισπανικά, πορτογαλικά. Η μελέτη, η συγγραφή, η κλασσική μουσική και ο κινηματογράφος αποτελούν μερικές από τις αγαπημένες του ασχολίες.