Emily O'Reilly

Emily O’Reilly werd in juli 2013 gekozen tot Europese ombudsvrouw. Na de verkiezingen van het Europees Parlement werd zij in december 2014 herkozen voor een periode van vijf jaar en opnieuw in december 2019. In de functie van Europese ombudsvrouw onderzoekt zij eventueel wanbeheer in de instellingen en organen van de Europese Unie. In 2016 plaatste de nieuwsorganisatie Politico Emily O’Reilly op de lijst van vrouwen die de toon aangeven in Brussel. In 2017 werd zij voor haar werk onderscheiden met de Schwarzkopf Europe Award, in 2018 met de Vision for Europe Award van de Prague European Summit en in 2020 met de Europaprijs van de Universiteit van Flensburg.

Van 2003 tot 2013 was mevrouw O’Reilly de eerste vrouwelijke ombudsman en informatiecommissaris in Ierland. Zij werd bovendien in 2007 benoemd tot commissaris voor milieu-informatie.

Als nationale ombudsvrouw ontving zij in 2008 een eredoctoraat aan de rechtenfaculteit van de National University in Ierland voor haar bijzondere verdiensten op het gebied van mensenrechten gedurende haar hele loopbaan. In 2014 kreeg zij een eredoctoraat aan de rechtenfaculteit van het University College Dublin voor haar 10-jarig engagement als Ierse ombudsvrouw.

Als voormalig journaliste, auteur en politiek redactrice geniet mevrouw O’Reilly zowel nationaal als internationaal groot aanzien en heeft zij naast diverse nationale onderscheidingen onder andere in 1988 een Harvard University Fellowship gekregen. Ze heeft drie door de critici goed ontvangen boeken geschreven over Ierse politiek en media en is momenteel lid van de Internationale Adviesraad van de Harvard's Nieman Foundation for Journalism.

Tijdens haar journalistieke loopbaan heeft zij twee prijzen gewonnen: beste vrouwelijke journalist in 1986 en journalist van het jaar in 1994.

Mevrouw O’Reilly is gehuwd en heeft vijf kinderen.