Αναζήτηση ερευνών

The Ombudsman conducted an inquiry on her own initiative into the decision of the European Defence Authority (EDA) to allow its former Chief Executive to take up two senior positions with Airbus, an aerospace company.

The Ombudsman’s inquiry also looked into how the EDA dealt with the fact that the former Chief Executive took up his new positions before the EDA had authorised him to do so, which is a breach of the EDA’s Staff Regulations.

The Ombudsman found that the conditions imposed on the former Chief Executive by the EDA in its authorising decision were insufficient when measured against the risks, and could not be monitored and enforced. There were also shortcomings in how the EDA assessed the risk of conflicts of interest.

The EDA should have instead applied stronger conditions and forbidden the former Chief Executive from taking up the position which gave rise to the greatest risk of conflict with the EDA’s legitimate interest. Not doing so amounted to maladministration by the EDA.

Based on these findings, the Ombudsman issued two recommendations:

(i) In future, the EDA should forbid its senior staff from taking up positions after their term of office where a clear conflict of interest arises with the legitimate interests of the EDA;

(ii) The EDA should set out the criteria for forbidding such moves, in order to give clarity to senior staff. Applicants for senior EDA posts should be informed of the criteria when they apply.

The case concerned the High Level Forum on the proposed EU Capital Markets Union, a Commission expert group. The Forum gathered senior industry executives and top international experts and scholars to develop new ideas on related policies for the Commission.

The Forum had two types of members:

Type A - who were appointed in their personal capacity to act independently and in the public interest;

Type B - members who represented a common interest of different stakeholder organisations.

The complainant was concerned that a number of Type A members had links to financial institutions and could, as such, not be considered independent. After the Forum’s recommendations were made public, these members’ declarations of interests were no longer publicly available. In general, the complainant was concerned that the Forum’s composition was insufficiently broad and diverse.

The Ombudsman inquiry found two instances of maladministration:

1. Instead of following its own rules on conflicts of interest for Type A members, the Commission applied general measures to mitigate risks of conflicts of interest. These measures were insufficient.

2. Consequently, the split between the two types of Forum members deviated significantly from the balance that the Commission claimed it struck, and made public.

Based on her inquiry, the Ombudsman recommends that the Commission diligently apply its rules regarding conflicts of interest for individuals applying to be appointed as Type A members of expert groups. Other mitigating measures to address risks of conflicts of interest of Type A members may be taken in addition, but should not substitute the Commission’s rules to this end.

Η υπόθεση αφορά την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αναθέσει στην BlackRock Investment Management σύμβαση για την εκπόνηση μελέτης σχετικά με την ενσωμάτωση περιβαλλοντικών, κοινωνικών και σχετικών με τη διακυβέρνηση (ΠΚΔ) στόχων στους τραπεζικούς κανόνες της ΕΕ. Η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια ξεκίνησε έρευνα αφού έλαβε καταγγελίες από βουλευτές του ΕΚ και από συνασπισμό οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών. Η έρευνα αξιολόγησε τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή εκτίμησε την προσφορά της εταιρείας στο πλαίσιο της πρόσκλησης υποβολής προσφορών για τη διεξαγωγή της μελέτης.

Η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια διαπίστωσε ότι η προσφορά της εταιρείας δημιουργούσε ανησυχίες. Πρώτον, εάν ένας υποψήφιος έχει άμεσο ή έμμεσο χρηματοοικονομικό συμφέρον στις εξελίξεις σε μια αγορά, επειδή επενδύει ή διαχειρίζεται επενδύσεις στην εν λόγω αγορά, υπάρχει σαφής κίνδυνος αυτά τα συμφέροντα να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της εργασίας του προς όφελός του. Αυτό ισχύει για την εν λόγω εταιρεία. Δεύτερον, λόγω των διορθωτικών συντελεστών που εφάρμοσε η Επιτροπή κατά την αξιολόγησή της, η χαμηλή τιμή που προσέφερε η εταιρεία βελτιστοποίησε τις πιθανότητές της να εξασφαλίσει τη σύμβαση. Η ανάθεση της σύμβασης μπορεί να επιτρέψει στην εταιρεία να αποκτήσει γνώσεις και να ασκήσει επιρροή σε έναν αναπτυσσόμενο τομέα επενδύσεων με μεγάλη και αυξανόμενη σημασία για τους πελάτες της και ως εκ τούτου για την ίδια την εταιρεία.

Η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια συμφωνεί ότι υπάρχουν εύλογες ανησυχίες σχετικά με τον κίνδυνο σύγκρουσης συμφερόντων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν δυσμενώς την εκτέλεση της σύμβασης, καθώς η εταιρεία έχει πρόδηλο συμφέρον στην ανάπτυξη μελλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ που θα έχει αντίκτυπο στην ίδια και στους πελάτες της. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Επιτροπή θα έπρεπε να ήταν πιο αυστηρή και να είχε μια ευρύτερη προοπτική, στην προσπάθειά της να επαληθεύσει, σύμφωνα με τους κανόνες, ότι η εταιρεία δεν αντιμετώπιζε σύγκρουση συμφερόντων που θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την ικανότητά της να εκτελέσει τη σύμβαση. Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν το έπραξε δεν υπερβαίνει το κατώτατο όριο κακοδιοίκησης, δεδομένων των περιορισμών των κανόνων της ΕΕ για την ανάθεση συμβάσεων σε παρόμοιες περιπτώσεις στο προσωπικό της Επιτροπής που αναθέτει τη σύμβαση.

Η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια προτείνει στην Επιτροπή να επικαιροποιήσει τις κατευθυντήριες γραμμές της για τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων για συμβάσεις παροχής υπηρεσιών που σχετίζονται με την πολιτική, καθιστώντας σαφέστερο στο προσωπικό πότε πρέπει να αποκλείονται υποψήφιοι λόγω σύγκρουσης συμφερόντων που ενδέχεται να επηρεάσουν δυσμενώς την εκτέλεση της σύμβασης. Η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια προτείνει επίσης στην Επιτροπή να εξετάσει εάν απαιτείται ειδική επικαιροποίηση των εφαρμοστέων κανόνων ώστε να καταστούν πιο συναφείς με τις τρέχουσες πολιτικές φιλοδοξίες της ΕΕ. Η ΕΕ προγραμματίζει για μια περίοδο δαπάνες και επενδύσεις πρωτοφανούς επιπέδου, κάτι που συνεπάγεται αναγκαστικά σημαντικές διασυνδέσεις με τον ιδιωτικό τομέα.

Η απόφαση αυτή θα διαβιβασθεί επίσης στους νομοθέτες της Ένωσης. Εναπόκειται στους νομοθέτες να συμφωνήσουν για τη νομική βάση της «πράσινης μετάβασης», συμπεριλαμβανομένου του κατάλληλου τρόπου με τον οποίο επηρεάζεται η ανάπτυξη και η εφαρμογή της.